بسیاری از زنان با به دنیا آمدن فرزندشان از خود فراتر می‌روند. زایمان یک موقعیت استثنایی طاقت فرساست که در آن باید بر درد شدید غلبه کنید تا کودک‌تان روشنایی روز را ببیند. ترس و گرفتگی می‌تواند این درد را تشدید کند. به خصوص زنانی که اولین فرزند خود را به دنیا می‌آورند اغلب نامطمئن هستند. شرکت در کلاس آمادگی زایمان می‌تواند به شما در کاهش ترس و یادگیری تمرینات آرامش بخش کمک کند. در گروه و با راهنمایی یک قابله (ماما)، می‌توانید آشکارا در مورد ترس‌های خود، نحوه مقابله با درد و نحوه کنترل آن صحبت کنید. با این وجود، ممکن است هنوز در طول زایمان این احساس را داشته باشید که دیگر نمی‌توانید آنرا تحمل کنید. اين عادی است. اما در آن لحظات لازم نیست امید خود را از دست بدهید. اگر فکر می‌کنید این مقدار درد زیاد است، گزینه‌های متعددی برای تسکین درد با دارو نیز وجود دارد.
واکنش طبیعی بدن
دردی که هنگام زایمان احساس می‌کنید با هیچ درد دیگری قابل مقایسه نیست. هر زنی درد را متفاوت احساس می‌کند. در حین زایمان، رحم شما منقبض می‌شود. دهانه رحم باز می‌شود و کودک به سمت پایین هل داده می‌شود. این درد ناشی از کشیده شدن اندام‌ها است. بدن شما در هنگام زایمان با ترشح هورمون‌ها به شما کمک می‌کند. این هورمون‌ها درد را بیشتر قابل تحمل می‌کنند. وقفه‌های درد زایمان به شما فرصت می‌دهد که کمی استراحت کنید. به قدرت خود اعتماد کنید. سعی کنید در وقفه‌های درد آگاهانه استراحت کنید و اجازه دهید اطرافیان‌تان شما را حمایت کنند.
روش‌های جایگزین برای کنترل درد
علاوه بر تمرینات تنفسی و تغییر وضعیت زایمان، روش‌های دیگری نیز وجود دارد که می‌تواند به شما در تحمل بهتر درد کمک کند. هر چیزی که به شما کمک کند آرام شوید یا اضطراب‌تان را تسکین دهد، درد شما را قابل تحمل‌تر می‌کند. گاهی اوقات یک حمام گرم، حمام پا یا بطری آب گرم می‌تواند تا حدودی تسکین دهنده باشد. اگر همسرتان پشت یا استخوان دنبالچه شما را ماساژ دهد نیز ممکن است مفید باشد. بسیاری از قابله‌ها (ماماها) برای تسکین زایمان، طب سوزنی یا رفلکسولوژی ارائه می‌دهند. به خصوص در مرحله باز شدن دهانه رحم در ابتدای زایمان، این روش‌های ملایم می‌تواند کمک کننده باشد. اگر درد خیلی شدید شد، از قابله (ماما) و پزشک خود در مورد سایر درمان‌های احتمالی بپرسید.
دارو
هنگامی که روش‌های طبیعی برای تسکین درد دیگر موثر نیستند، ممکن است از داروها نیز استفاده شود. اغلب برای این منظور از داروهای اسپاسمولیتیک استفاده می‌شود. اینها داروهای ضد اسپاسم و ضد درد هستند که قرار است دهانه رحم را شل کنند و برای نوزاد بی‌خطر هستند. آنها به صورت قرص یا شیاف در دسترس هستند. اگر این وجوه کافی نباشد، پزشکان می‌توانند مسکن‌های قوی‌تری را که اصطلاحاً مواد افیونی نامیده می‌شوند، به شکل قرص یا تزریق تجویز کنند. این داروها در تسکین درد بسیار موثر هستند. با این حال، آنها همچنین شما را خواب‌آلود و تا حدی بی‌تفاوت می‌کنند. به خصوص در مرحله خروج نوزاد، این می‌تواند مشکل ساز شود. همچنین می‌تواند باعث خواب آلودگی کودک شما شود. در موارد شدید، ممکن است کودک فلج تنفسی را تجربه کند. به همین دلیل، این وجوه تنها زمانی در آلمان مورد استفاده قرار می‌گیرد که داروها یا روش‌های دیگر نتوانند کمک کنند.
بی‌حسی موضعی
یک نوع پیشرفته کنترل درد با دارو، بی‌حسی موضعی با کمک سرنگ در نخاع یا نزدیک توبروزیت‌های ایسکیال است. رایج‌ترین روشی که به آن بی‌هوشی اپیدورال می‌گویند، به اختصار PDA است. در حال حاضر در حدود یک در هر چهار تولد مورد استفاده قرار می‌گیرد. در اپیدورال، پزشک شما یک لوله کوچک را از طریق سرنگ مخصوص به ستون فقرات شما وارد می‌کند. از این طریق به شما داروی بی‌هوشی داده می‌شود. بسته به مقدار دارو، درد کمتری را در ناحیه زیر سوزن احساس خواهید کرد. بهتر است به محض باز شدن دهانه رحم یک کاتتر PDA را در ابتدای آن تعبیه کرد. با کاهش درد، عضلات شما شل می‌شوند. این امر نیز زایمان را آسان‌تر می‌کند. مزیت دیگر این است که با یک PDA شما کاملا هوشیار هستید و می‌توانید زایمان را تجربه کنید. حتی اگر سزارین لازم باشد، پزشکان معمولا از PDA استفاده می‌کنند. گزینه دیگر بی‌حسی نخاعی است. یک سرنگ نازک کمی عمیق‌تر به طور مستقیم به نخاع تزریق می‌شود. این معمولاً تمام احساس ناحیه زیر سوزن را از بین می‌برد. در اینجا نیز ممکن است لوله‌ای قرار داده شود تا بتوان پس از مدتی دوباره داروی مسکن داد. بی حسی نخاعی تقریباً بلافاصله عمل می‌کند. در روشی به نام عصب زهاری، یک داروی مسکن در سمت چپ و راست توبروزیته ایسکیال تزریق می‌شود. این باعث کاهش درد در پرینه، واژن و ناحیه لگن می‌شود.
