کودک تازه متولد شده نیاز به خواب زیادی دارد. در سه ماه اول، بسیاری از نوزادان از ۱۶ تا ۱۸ یا حتی ۲۴ ساعت می‌خوابند. زمان خواب به پنج یا شش مرحله تقسیم می‌شود. در ماه چهارم زندگی، روش خواب به طور قابل توجهی تغییر می‌کند. سپس برای کودکان معمولاً ۱۲ تا ۱۵ ساعت خواب در روز کافی هست و بخش زیادی از زمان خواب به شب منتقل می‌شود. خواب یک فرد بالغ را نمی‌توان با خواب نوزاد مقایسه کرد. مراحل خواب یک کودک کوتاه‌تر است و به طور کلی خواب سبک‌تر دارند. شب‌ها، نوزادان کوچک اغلب به این دلیل بیدار می‌شوند و می‌خواهند به آنها نوازش یا غذا داده شود. هر نوزاد همچنین برنامه و نیازهای خاص خود را دارد. بنابراین اگر روش خواب نوزاد شما با این تعریف متفاوت است نترسید. علاوه بر این هر چیزی که شما را نگران می‌کند با متخصص کودکان در میان بگذارید. این کار را می‌توان، به عنوان مثال، در یکی از معاینات احتیاطی برای کودکان به طور رایگان انجام داد.

با این‌که نوزاد خود را دوست دارید، احتمالاً بیدار شدن از خواب با جیغ و داد و بیداد دائمی برای شما خسته کننده خواهد بود. بسیاری از مادران و بستگان آنها از این واقعیت رنج می‌برند که خودشان هفته‌ها استراحت مناسب ندارند. اما می‌توانید مطمئن باشید که روش خواب فرزند شما همچنان تغییر خواهد کرد. بسیاری از نوزادان در شش ماهگی، در هر نوبت پنج تا شش ساعت می‌خوابند. سپس می‌گویند که کودک تمام شب را خوابیده است.

اگر فرزند شما زمان زیادی نیاز دارد تا به ریتم خود برسد، به این دلیل نیست که شما کار اشتباهی انجام می‌دهید. نوزادان، مانند بزرگسالان، نیازهای متفاوتی برای استراحت دارند. برخی از آنها به خواب کمی احتیاج دارند، برخی دیگر زیاد می‌خوابند. یکی از نوزادان به سرعت در عصر آرام می‌شود، دیگری آدم عصر است و قبل از خواب دوباره بیدار می‌شود. شما می‌توانید به فرزند خود کمک کنید تا ریتمی را پیدا کند که برای هر دوی شما مناسب است.

کودک شما با فشار یک دکمه به خواب نمی‌رود. و ممکن است در طول ماههای طولانی نخوابد، حتی اگر مشتاقانه آن را بخواهید. لطفا سعی کنید خونسرد باشید متأسفانه، هنوز مشاورانی هستند که توصیه می‌کنند تا اجازه دهید کودک گریه کند. این به شدت دلسرد کننده است. این که کودک گریه کننده در ناراحتی خود تنها بماند، استرس فوق العاده‌ای است. سرانجام تسلیم می‌شود و واقعاً به خواب می‌رود، اما برای رشد او این رویکرد بسیار بد است. این به پیوند عاطفی بین شما و کودک آسیب می‌رساند. به آرامی به نوزاد خود کمک کنید تا بخوابد. عصرها می‌توانید او را به عنوان مثال با حمام گرم یا کمی ماساژ خوشحال کنید. بیشتر کودکان آرام می‌شوند و بعد از آن به راحتی به خواب می‌روند. چنین مراسم شام‌گاهی همچنین می‌تواند به فرزند شما کمک کند تا بفهمد زمان خواب فرا رسیده است.

در اتاقی که نه خیلی گرم است و نه خیلی سرد، نوزاد شما راحت خواهد بود. شرایط مختلف نورپردازی به کودک نشان می‌دهد که چه وقت روز است و چه وقت شب. بنابراین، باید در طول روز در یک اتاق روشن یا در صورت امکان، در خارج از خانه چرت بزند. سپس می‌تواند از خواب شبانه خود در یک اتاق تاریک لذت ببرد. اگر فرزند شما قبلاً در تختخواب خود می‌خوابد، نباید احساس کند در آن گم شده است. به عنوان مثال، کیسه خواب نوزاد در این مورد کمک می‌کند. اما از بالش استفاده نکنید، چون می‌تواند برای کودک خطرناک باشند. برای داشتن یک خواب مطمئن، تخت حتماً عاری از اسباب بازی‌های نرم یا پتو باشد. یک لالایی، یک جعبه موسیقی یا یک همهمه آرام نیز می‌تواند آرامش‌بخش باشد.

اگر کودک شما شب‌ها از خواب بیدار می‌شود و گریه می‌کند، به احتمال زیاد به پایان مرحله خواب رسیده است. سپس باید آن را به آرامی آرام کنید تا بتواند به چرت زدن ادامه دهد. هنگام تغذیه با شیر مادر یا تغذیه در شب، از نور زیاد خودداری کنید. در صورت امکان، کودک‌ تانرا در وقت خواب کردن به نوشیدن شیر عادت ندهید. در غیر این صورت، مایل است این کار را در آینده مکرراً انجام دهد، چه گرسنه باشد یا نباشد. اگر نوزاد شما گریه می‌کند، شاید به شما احتیاج دارد که نزدیک او باشید، لزوماً مجبور نیستید شب او را از گهواره‌اش بیرون بیاورید. بسیاری از کودکان هنگامی که به آرامی لمس می‌شوند یا وقتی صدای کسی را که به او اعتماد دارند می‌شنوند، آرام می‌شوند.

اگر کودک شما شب‌ها برای مدت زمان طولانی گریه می‌کند و آرام شدن او دشوار است، باید با قابله (ماما) یا متخصص کودکان تماس بگیرید. سپس باید مشخص شود که دلیل اختلال خواب چیست. اگر فکر می‌کنید چیزی اشتباه است یا اگر می‌ترسید که ممکن است به خط‌ آخر خود برسید، پشتیبانی دریافت کنید. از کمک‌های پیشنهادی در منطقه خود استفاده کنید. در هر صورت، توسط شبکه مراکز ملی پیشتیبانی اولیه (Netzwerk Frühe Hilfen) شنیده خواهید شد.