اگر زندگی مشترک در دراز مدت امکان پذیر نیست، ممکن بهتر باشد تا راه‌های جداگانه‌ای را طی کنید. اما اغلب این کار چندان آسان نیست. هنگام جدایی زوج‌های ازدواج نکرده و همچنین هنگام طلاق نکات زیادی را باید در نظر گرفت. اگر در حال حاضر باردار هستید یا فرزند دارید، این امر حتی بیشتر صادق است. بسیاری از سوالات باید روشن شوند. چه کسی در آپارتمان یا در خانه می‌ماند؟ فرزند ما با کی زندگی می‌کند؟ همسر من چه زمان، کجا و چند بار می‌تواند به فرزند ما سر بزند؟ چه کسی هزینه نگهداری کودک را پرداخت می‌کند؟ ثروت یا دارایی مشترک ما چه خواهد شد؟ چه موقع و چگونه می‌توان تقاضای طلاق کرد؟

برای سوالات زیادی که در این مرحله دشوار ایجاد می‌شود، مراکز مشاوره‌ای وجود دارد که می‌توانید به آن مراجعه کنید. در آنجا مشاوره و پشتیبانی دریافت خواهید کرد. بسیاری از خدمات مشاوره رایگان است. مشاوران با همه مسائل مهم مانند هزینه نگهداری، مقررات بازدید و حضانت آشنا هستند. آنها به شما کمک می‌کنند زندگی خود را تغییر دهید و به شما توضیح می‌دهند که چه امکاناتی برای تقسیم ثروت مشترک شما وجود دارد. مراکز مشاوره همچنین نکاتی را در مورد نحوه برخورد با اختلافات را به شما ارائه می‌دهند. همچنین در آنجا یاد خواهید گرفت که چگونه می‌توانید در مورد جدایی‌تان، با فرزندان خود صحبت کنید یا در صورت لزوم چگونه می‌توانید از دولت حمایت مالی دریافت کنید. از طریق شبکه مراکز ملی پیشتیبانی اولیه می‌توانید با مراکز مشاوره در منطقه خود تماس بگیرید.

دو پیش نیاز مهم برای طلاق وجود دارد. شما به وکیل نیاز دارید و باید بتوانید یک سال جدایی را اثبات کنید. این بدان معناست که شما و همسرتان باید حداقل یک سال از هم جدا زندگی کرده باشید. دیگر اجازه نیست که به اصطلاح با هم زندگی مشترک داشته باشید. سال جدایی از زمانی که زندگی مشترک رسما منحل شود، آغاز می‌شود.

جدایی زمانی آشکار می‌شود که یکی از شما از خانه یا آپارتمانی که در آن زندگی مشترک داشتید نقل مکان کند. با این حال، اگر پول کافی برای این کار وجود ندارد، چاره دیگر این است که هر یک از همسران باید ساحه مخصوص خود را در داخل آپارتمان یا خانه داشته باشند و خود مسئول آن باشند. این بدان معناست که شما هزینه‌ای جداگانه دارید. دیگر نباید با هم خرید کنید، یا غذا بپزید و با هم بخورید. همچنین، باید هزینه آپارتمان یا خانه را تقسیم کنید. تنها زمانی که با هم فرزند داشته باشید، چند استثناء وجود دارد. سپس ممکن است هر از گاهی دوباره با هم غذا بخورید یا کاری را با هم انجام دهید که بر سال جدایی تأثیر نگذارد.

مهم است که به همسر خود به طور واضح بگویید که می‌خواهید طلاق بگیرید. بهتر است که تاریخ جدایی را یادداشت کنید. این بعداً شواهدی برای دادگاهی است که در مورد طلاق تصمیم می‌گیرد. همچنین می‌توانید با یک وکیل تماس بگیرید و از او بخواهید که به همسر شما بنویسد که جدا می‌شوید. ممکن است هنگام ازدواج یک قرارداد ازدواج امضا کرده باشید. سپس مقررات مندرج در آن از این پس لازم الاجرا می‌شود.

برای گرفتن طلاق، باید درخواست طلاق را به دادگاه خانواده مسئول محل اقامت خود ارائه دهید. با این حال، شما فقط می‌توانید این درخواست را پس از اتمام سال جدایی ارسال کنید. اگر شما آنرا خیلی زود ارسال کنید، این خطر وجود دارد که قاضی درخواست را رد کند و شما باید هزینه‌ای را برای آن بپردازید.

برخی از زوج‌ها سعی می‌کنند سال جدایی را کوتاه کنند. آنها به دادگاه ادعا می‌کنند که سال به پایان رسیده است، اگرچه آنها فقط چند هفته یا ماه از یکدیگر جدا شده‌اند. این می‌تواند عواقب ناگواری داشته باشد. به عنوان مثال، اگر همسرتان نظر خود را تغییر داده و طلاق را رد کند. اگر قاضی بفهمد که شما تقلب کرده‌اید، نه تنها این احتمال وجود دارد که درخواست طلاق رد شود، بلکه باید هزینه دادگاه و دادرسی و احتمالاً هزینه قرار ملاقات برای وکیل خود را نیز بپردازید. حتی می‌تواند متهم به تلاش برای انجام کلاهبرداری شوید. این یک جرم است. بنابراین در صورت امکان به واقعیت‌ها پایبند باشید.

وقتی زوج‌ها از هم جدا می‌شوند، تقریباً همیشه بحث در مورد پول است. بهتر است در مورد آنچه در موقعیت شما برای شما مهم است مشاوره کاملی دریافت کنید. اما چند قاعده کلی نیز وجود دارد. اگر شما یک حساب بانکی مشترک دارید، باید در اسرع وقت درخواست بستن آنرا بدهید. اگر فرزند یا فرزندان شما با شما زندگی می‌کنند، این حق را دارید که همسر شما از زمان جدایی هزینه نگهداری فرزند یا فرزندان را پرداخت کند. اگر او از انجام این کار امتناع کرد یا هزینه نگهداری بسیار کم یا به طور نامنظم پرداخت کند، می‌توانید برای پیش پرداخت نگهداری به اداره رفاه جوانان (Jugendamt) مراجعه کنید. تحت شرایط خاص، همسر شما نیز موظف است هزینه نگهداری را به شما پرداخت کند. اگر در یک رابطه محکم جدید هستید، دیگر حق آن را ندارید.