بیش از نیمی از نوزادان مبتلا به زردی هستند. در بیشتر موارد بی‌ضرر است. زردی نشانه‌ای این است که کبد نوزاد کمی زمان بیشتری برای بالغ شدن دارد. مهم‌تر از همه، رنگ پوست و کره چشم کودک زرد هستند. علاوه بر این، رنگ ادرار قهوه‌یی و مدفوع نوزاد معمولاً بسیار روشن یا زرد روشن است. زردی نوزاد دو تا سه روز پس از تولد شروع می‌شود و معمولا در روز پنجم به اوج خود می‌رسد. پس از حدود ۱۰ الی ۱۴ روز، زردی پوست تقریباً در تمام بدن از بین می‌رود. با این حال، در ناحیه سر، پوست ممکن است حتی برای مدت طولانی‌تری تغییر رنگ دهد.

علت رنگ زرد در نوزادان یک ماده درون زا به نام بیلی‌روبین (Bilirubin) است. این ماده زمانی تشکیل می‌شود که گلبول‌های قرمز از بین می‌روند. تا زمانی که نوزاد در رحم مادر است، بیلی‌روبین از بدن او از طریق جفت به خون مادر منتقل می‌شود. سپس رنگ در بدن شما تجزیه می‌شود. پس از تولد، کبد کودک باید این وظیفه را بر عهده بگیرد. گاهی اوقات چند روز طول می‌کشد تا کبد کودک بتواند این کار را به درستی انجام دهد. بنابراین رنگ ابتدا در سراسر بدن پخش می‌شود و پوست و کره چشم نوزاد را زرد می‌کند. فقط در موارد بسیار نادری است که زردی ناشی از یک بیماری، به عنوان مثال اختلال در کبد است.

اگر پس از زایمان، شما و نوزادتان حتی زردی داشته باشید، نیز می‌توانید از کلینیک مرخص شوید. تنها شرط لازم این است که میزان بیلی‌روبین خون خیلی زیاد نباشد. اما اکنون باید مطمئن شوید که کودک شما به اندازه کافی نوشیدنی می‌نوشد و ادرار کافی دفع می‌کند. این مهم است زیرا رنگ زرد به این ترتیب از بدن کودک خارج می‌شود.

اگر کودک شما کم می‌نوشد و خواب‌آلود به نظر می‌رسد و اگر زردی پوست و سایر علائم زردی از بین نمی‌رود، باید این موضوع را با قابله (ماما) خود در میان بگذارید یا به پزشک اطفال مراجعه کنید. در آنجا می‌توان میزان بیلی‌روبین خون کودک را اندازه گیری کرد. اگر از حد معینی فراتر رفت، نوزاد باید تحت درمان قرار گیرد. در غیر آن ممکن است مغز آسیب ببیند. برای این منظور از روشی به نام نور درمانی یا فتوتراپی استفاده می‌شود. این درمان باعث می‌شود که رنگ زرد به ماده‌ای قابل حل در آب تبدیل شود. و از طریق ادرار دفع شود. این کار باعث کاهش بار کبد می‌شود.

نوزادان نارس بیشتر از نوزادانی که در موعد مورد انتظار یا دیرتر به دنیا آمده‌اند از زردی رنج می‌برند. کبد نوزاد نارس نسبت به کودکی که تا هفته چهلم بارداری در شکم مادر بوده است، کمتر بالغ است. کودکانی که در بدو تولد دچار کبودی (Blutergüsse) شده‌اند نیز مستعد ابتلا به زردی هستند. این امر در مورد کودکانی که گروه خونی آنها با گروه خونی مادر مطابقت ندارد، نیز صدق می‌کند.