در مقابل کدام بیماری‌ها واکسینه می‌شود؟

گروهی از متخصصان تعیین می‌کنند که نوزادان، کودکان و نوجوانان در مقابل کدام بیماری‌ها باید واکسینه شوند. این گروه «کمیته دائمی واکسیناسیون» یا به اختصار «STIKO» نامیده می‌شود. آنها به طور منظم بررسی می‌کنند که کدام واکسن‌ها ضروری هستند و کدام نیستند. در زیر شرح مختصری از بیماری‌هایی خواهید یافت که کودک شما با واکسیناسیون در برابر آن محافظت می‌شود. واکسیناسیون به ترتیبی انجام می‌شود که در آن بیماری‌ها در اینجا ذکر شده‌اند. از طریق پزشک کودک شما و تقویم واکسیناسیون می‌توانید متوجه شوید که کدام واکسیناسیون و چه زمانی ضروری می‌شود.

روتاویروس‌ها یکی از شایع‌ترین علل اسهال و استفراغ در کودکان هستند. این پاتوژن‌ها بسیار مسری هستند. بدون واکسیناسیون، تقریباً تمام کودکان در پنج سال اول زندگی به آن مبتلا می‌شوند. نوزادان به طور خاص می‌توانند در مدت کوتاهی از طریق اسهال و تب آنقدر مایعات را از دست بدهند که می‌تواند تهدید‌کننده زندگی باشد. واکسیناسیون علیه روتاویروس‌ها یک واکسیناسیون به اصطلاح خوردنی است. این به این معنا است که کودک شما تزریق نمی‌شود، اما واکسن را با یک تیوب از طریق دهان دریافت می‌کند. بسته به نوع واکسن دارد که دو یا سه بار در فاصله حداقل چهار هفته ضروری است.

دیفتری یک عفونت است که از طریق سرفه، عطسه، یا صحبت کردن منتقل می‌شود. پاتوژن، باکتری دیفتری، به غشاهای مخاطی منتقل می‌شود و بخصوص بر دستگاه تنفسی فوقانی مانند گلو، حلق یا بینی تأثیر می‌گذارد. با این حال، می‌تواند در سراسر بدن پخش شود. هنگامی که باکتری وارد بدن می‌شود، سم خطرناکی را تشکیل می‌دهد که می‌تواند برای همیشه به قلب و سایر ارگان‌های دیگر آسیب برساند.

برای مبتلا شدن به کزاز ممکن است که کوچک‌ترین آسیب‌ها کافی باشند. این به این دلیل است که باکتری‌هایی که باعث بیماری می‌شوند، می‌تواند تقریباً در هر جایی رخ دهد. هنگامی که باکتری‌های کزاز وارد بدن انسان می‌شوند، سمی تولید می‌کنند که باعث اسپاسم‌های عضلانی شدید و طولانی‌مدت می‌شود. به همین دلیل است که بیماری نیز کزاز (تیتانوس) نامیده می‌شود. اگر درمان نشود، تقریباً همیشه منجر به مرگ می‌شود. به همین دلیل واکسیناسیون برای هر فرد مهم است.

سیاه‌سرفه توسط باکتری ایجاد می‌شود. این بیماری در درجه اول بر دستگاه تنفسی فوقانی تأثیر می‌گذارد. این باعث حملات شدید سرفه اسپاسمی می‌شود و حتی می‌تواند باعث حملات خفگی شود. سرفه‌سیاه می‌تواند تهدید‌کننده زندگی باشد، مخصوصاً برای نوزادان زیر شش ماه.

هموفیلوس آنفلوانزا باکتری است که می‌تواند باعث التهاب تهدید‌کننده زندگی در ناحیه گوش، بینی، گلو، ریه و مغز به ویژه در کودکان شود. همچنین می‌تواند منجر به التهاب در حنجره و در نتیجه حملات خفگی شود. حتی اگر یک کودک از عفونت با هموفیلوس آنفلوانزا (Hib) جان سالم به در ببرد، ممکن است باز با وجود درمان، آسیب شنوایی دائمی و اختلالات رشدی باقی بماند. عفونت‌های شدید با باکتری Hib در پنج سال اول زندگی شایع هستند. درمان بیماری Hib که قبلاً شیوع یافته است با این واقعیت پیچیده است که برخی از گروه‌های این باکتری‌ها دیگر به آنتی‌بیوتیک پاسخ نمی‌دهند.

قبلاً فلج اطفال که به نام پولیو یا پولیومیلیتیس نیز شناخته می‌شود، یک بیماری خطرناک کودکان می‌باشد، زیرا می‌تواند باعث فلج شدید و دائمی شود. بازوها و پاها به ویژه تحت تأثیر قرار می‌گیرند. عامل ایجاد کننده این بیماری، ویروس‌های پولیو هستند. آنها به سلول‌های عصبی در بدن که مسئول کنترل عضلات هستند حمله می‌کنند. اگر عضلات تنفسی تحت تأثیر قرار گیرند، می‌تواند باعث مرگ شود. حتی سال‌ها پس از عفونت، بیماری می‌تواند عود کند.

هپاتیت B التهاب جگر ناشی از یک ویروس است و در سراسر جهان پخش می‌شود. سالانه صدها تا هزارها نفر تنها در آلمان مبتلا می‌شوند. یک تا شش ماه پس از مبتلا شدن، علائم شبه آنفلوانزا رخ می‌دهد، اغلب همراه با زردی به اصطلاح، یعنی رنگ پوست به زرد متمایل شود. گاهی اوقات تهوع و استفراغ نیز می‌تواند رخ دهد. این ویروس‌ها در خون و همچنین در سایر مایعات بدن فرد مبتلا وجود دارند. زنانی که مبتلا هستند، می‌توانند ویروس‌ها را در دوران بارداری و زایمان به کودک‌شان منتقل کنند. با این حال، بیشتر مردم از طریق رابطه جنسی مبتلا می‌شوند. با وجود این، کارشناسان توصیه می‌کنند که واکسیناسیون فعلاً در دوران کودکی انجام شود. دو دلیل برای این وجود دارد. اگرچه نوزادان به ندرت مبتلا به هپاتیت B می‌شوند. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، کودکان اغلب به طور دائم آلوده می‌مانند. دوم، واکسیناسیون زودهنگام تضمین می‌کند که کودکان بعداً وقتی بزرگ می‌شوند و رابطه جنسی دارند، حتماً حمایت می‌شوند. نوزادان معمولاً با یک واکسن شش‌برابر واکسینه می‌شوند که حاوی واکسن‌های علیه کزاز، دیفتری، سیاه‌سرفه، فلج اطفال و هپاتیت B نیز می‌باشد.

پنوموکوک‌ها باکتری‌هایی هستند که باعث بیماری‌های جدی مانند مننژیت، التهاب ریه ویا التهاب گوش میانی می‌شوند. در موارد بد، آنها می‌توانند آسیب دائمی ایجاد کنند یا حتی مرگ‌بار باشند. نوزادان و کودکان نوپا به ویژه در معرض خطر هستند، زیرا سیستم ایمنی شان هنوز زیاد قوی نیست. کسانی که در حال حاضر توسط عفونت ویروسی تضعیف شده‌اند نیز در معرض خطر هستند. بسیاری از عفونت‌های مننژیت که در کودکان رخ می‌دهد توسط پنوموکوک ایجاد می‌شود. باکتری‌ها از طریق عفونت قطره‌ای، به ویژه از طریق سرفه و عطسه منتقل می‌شوند.

سرخک توسط ویروس‌های بسیار مسری ایجاد می‌شود. افراد مبتلا هنگام صحبت کردن، سرفه و عطسه آنها را به شکل قطرات خیلی کوچک در هوا پخش می‌کنند. هنگامی که ویروس‌ها را نفس می‌کشید، بسیار آسان است که مبتلا شوید. اما شما همچنین می‌توانید با لمس چیزهایی که افراد مبتلا به سرخک قبلاً استفاده کرده‌اند آلوده شوید. هر کسی که مبتلا شده است، در ابتدا علائم آنفلوانزا و تب خواهد داشت. بعدها، لکه‌های قرمز برای اولین بار در گوش‌ها و سپس در کل بدن ظاهر می‌شوند. بثورات یک علائم معمول سرخک است. سرخک معمولاً خود به خود بهبود می‌یابد. در موارد نادر ممکن است مشکلات بزرگی رخ دهد، مانند التهاب خطرناک مغز.

اوریون یک بیماری ویروسی است که در آن ابتدا علائم شبه آنفلوانزا مانند تب، سرفه، و سردرد رخ می‌دهد. معمولاً اوریون تورم غده پاروتید در یک یا هر دو طرف است که به طور معمول سه تا هشت روز طول می‌کشد. به طور کلی، اوریون بدون هیچ مشکلی بهبود می‌یابد. با این حال، از هر ده نفری که به آن مبتلا می‌شوند، یک نفر دچار مننژیت می‌شود. به ندرت حتی التهاب مغز یا التهاب عصب شنوایی وجود دارد. به همین خاطر، خطر آسیب دائمی مانند فلج یا آسیب شنوایی دائمی ممکن است. برای پسران، اوریون خطر دیگری را به وجود می‌آورد. هرچه بزرگتر شوند، وقتی بیماری را می‌گیرند، آنقدر خطر بیشتر است که بیضه‌ها ملتهب شوند و بعداً قدرت باروری محدود ‌شود.

سرخجه یک عفونت ویروسی است که می‌تواند باعث ایجاد یک بثورات قرمز معمولی شود. با این حال، علائم این بیماری در هر انسان یکسان نیست. بعضی از افراد حتی متوجه عفونت نمی‌شوند. سرخجه نیز اغلب تشخیص داده نمی‌شود، زیرا علائم سرخجه با سایر بیماری‌ها مشابه است. اغلب، عفونت بدون هیچ مشکلی عبور می‌کند. سرخجه به ویژه برای کودکان متولد نشده در چهار ماه اول بارداری خطرناک است. به همین دلیل تمام زنانی که در معاینات احتیاطی زایمان شرکت می‌کنند از نظر سرخجه مورد آزمایش قرار می‌گیرند و نتیجه آن در دفترچه مراقبت مادر ثبت می‌شود.

یکی از علائم معمول آبله‌مرغان، بثورات پوستی با تاول‌های کوچک و بسیار خارش‌دار است. عامل ایجاد کننده این بیماری ویروس‌ها هستند. ویروس‌های آن واریسلا نامیده می‌شوند. ویروس‌های آبله‌مرغان معمولاً از طریق سرفه و عطسه منتقل می‌شوند. ممکن است، زمانی که قطرات از حباب‌های بثورات استنشاق می‌شوند، بیماری سرایت کند. آبله‌مرغان‌ معمولاً بدون هیچ مشکلی بهبود می‌یابد. با این حال، عفونت اغلب در نوجوانان و بزرگسالان شدیدتر از کودکان است. هر کسی که آبله‌مرغان داشته باشد یا در برابر آن واکسینه شده باشد، بار دوم بیمار نخواهد شد. با این حال، ویروس‌ها می‌توانند به طور دائم در برخی سلول‌های عصبی پس از عفونت باقی بمانند. اگر سیستم ایمنی بدن به شدت ضعیف شود، به عنوان مثال در سنین بالا یا در مورد برخی بیماری‌های دیگر، هنوز هم می‌تواند چندین سال بعد یکبار دیگر بیماری دوباره عود کند. این خود را در علائم دیگر نشان می‌دهد و به نام زونا نامیده می‌شود. هر کسی که در برابر ویروس‌های واریسلا واکسینه نشده باشد و هنوز آبله‌مرغان نداشته باشد، می‌تواند آلوده شود و آبله‌مرغان را بگیرد.

مننگوکوک‌ها باکتری هستند که می‌توانند باعث التهاب پوست‌ها شوند که مغز را پوشش می‌دهند یا باعث مسمومیت خون می‌شوند. این پاتوژن‌ها از طریق تماس نزدیک با یک فرد بیمار یا از طریق قطرات، به ویژه هنگام سرفه و عطسه، منتقل می‌شوند. هر کسی که مبتلا به عفونت مننگوکوکی باشد، معمولاً باید در بیمارستان و تا حدودی در یک بخش مراقبت‌های ویژه علاج شود، زیرا اغلب مشکلات بوجود می‌آید. مسمومیت خون حتی می‌تواند کشنده باشد. مننژیت می‌تواند آسیب‌های دائمی مانند اختلالات رشدی، فلج، حملات تشنج و ناشنوایی ایجاد کند.