دفترچه مراقبت مادر صفحات ۲ و ۳: آزمایش خون

نتایج آزمایشات مختلف خون در صفحات ۲ و ۳ دفترچه مراقبت مادر (Mutterpass) درج شده است. در آنجا گروه خونی، فاکتور Rh ، آزمایش‌های آنتی‌بادی و اطلاعات مربوط به اینکه در برابر کدام عفونت‌ها محافظت می‌شوید، را خواهید یافت. می‌توانید اطلاعات را تحت عنوان "آزمایشات آزمایشگاهی و محافظت از سرخجه" پیدا کنید. برعلاوه در آنجا ثبت خواهد شد که آیا شما در برابر آنفلوانزا واکسینه شده اید یا خیر. این اطلاعات مهم هستند. برای مثال، در صورت نیاز به دریافت خون در دوران بارداری یا زایمان، به آنها نیاز است. این می‌تواند ناشی از خونریزی یا زایمان زودرس باشد.

فاکتور Rh مشخصه گروه خونی است. این به شما می‌گوید که آیا پروتئین خاصی در سطح گلبول‌های قرمز وجود دارد، به اصطلاح آنتی‌ژن رزوس فاکتور D. حدود دو سوم افراد، دارای این آنتی‌ژن هستند. در نتیجه آنها "Rh مثبت" در نظر گرفته می‌شوند. ‌افرادی که این آنتی‌ژن را ندارند، Rh منفی هستند. در زندگی روزمره، این ویژگی هیچ تاثیری بر سلامت شما ندارد. با این حال، اگر Rh منفی هستید، در صورت باردار شدن می‌تواند مشکل‌ساز باشد. اگر فرزند متولد نشده شما Rh مثبت باشد، بدن شما ممکن است آنتی‌بادی‌هایی علیه گلبول‌های قرمز خون کودک، تولید کند. این می‌تواند به شدت رشد کودک را مختل کند و حتی برای او خطرناک باشد. از آنجایی که گروه خونی نوزاد قبل از تولد مشخص نیست، مرسوم است که به هر مادری که فاکتور Rh منفی دارد در هفته بیست و هشتم بارداری به عنوان یک اقدام احتیاطی، ایمونوگلوبولین ضد D داده شود. اما در این بین فقط در مواقع ضروری، می‌توان از این به اصطلاح ضد D پروفیلاکسی استفاده کرد. اکنون پزشکان می‌توانند فاکتور رزوس کودک را از هفته دوازدهم بارداری تعیین کنند. تنها کاری که باید انجام دهید، این است که چند قطره خون مصرف کنید. این آزمایش معمولاً بعد از هفته شانزدهم بارداری انجام می‌شود، زیرا نتایج در آن زمان دقیق‌تر است. اگر معلوم شود که فرزند شما Rh منفی است، می‌توانید از درمان با ایمونوگلوبولین ضد D صرف نظر کنید. بیمه درمانی شما، هزینه آزمایش خون را پوشش می‌دهد. با این حال، اگر انتظار چندقلویی دارید، آزمایش خون قابل اجرا نیست.

اگر علیه سرخجه هرگز واکسیناسیون نکرده باشید، در دوران بارداری آزمایش آنتی‌بادی سرخجه انجام داده می‌شود. اگر مشخص شود که در بارداری قبلی، ایمنی در برابر سرخجه ایجاد شده است یا قبلاً دو بار در برابر سرخجه واکسینه شده باشید، آزمایش لازم نیست. عفونت سرخجه در دوران بارداری برای نوزاد شما خطرناک است. سرخجه می‌تواند باعث آسیب به چشم، گوش، قلب یا در موارد نادر مغز، به ویژه در دوازده هفته اول بارداری شود. پس از هفته ۲۰ بارداری، آسیب به کودک به ندرت اتفاق می‌افتد. با این وجود، اگر واکسینه نشده‌اید، در طول بارداری حتماً باید از تماس با افرادی که سرخجه دارند، اجتناب ورزید. در صورت تماس، لطفا سریع با متخصص زنان تماس بگیرید. در مطب دکتر، یک معاینه آزمایشگاهی دقیق انجام شده و مراحل بعدی به طور مفصل با شما صحبت خواهد شد.

واکنش غربالگری سیفلیس آزمایشی است که مشخص می‌کند، آیا شما سیفلیس دارید یا خیر. نام آشناتر برای Lues، سیفلیس است. این یک بیماری عفونی مقاربتی است. اگر سیفلیس دارید و باردار هستید، این خطر وجود دارد که عوامل بیماری‌زا به فرزند شما منتقل شوند. این می‌تواند منجر به سقط جنین یا زایمان زودرس شود. حتی چند ماه پس از تولد، ممکن است نشانه‌های بیماری در نوزاد بروز کند که بر رشد او تاثیر گذار باشد. بنابراین برای محافظت از فرزندتان، خون شما برای سیفلیس در ابتدای بارداری آزمایش می‌شود. اگر آزمایش مثبت باشد، بررسی می‌شود که آیا عفونت قبلا بهبود یافته است یا خیر. در مورد عفونت حاد، مهم است که بلافاصله با آنتی بیوتیک درمان شوید. اولین مورد این است که از کودک خود محافظت کنید. از سوی دیگر، درمان نیز برای شما مهم است. بدون درمان، عفونت نه تنها باعث ایجاد زخم در پوست یا غشاهای مخاطی می‌شود. در درازمدت، پاتوژن‌های سیفلیس می‌توانند آسیب جدی به اندام‌های داخلی مانند قلب و اختلالات شدید سیستم عصبی وارد کنند. نتیجه واکنش غربالگری (LRS) در دفترچه مراقبت مادر درج نشده است. فقط ثبت می‌شود که آزمایش انجام شده است.

آزمایش برای هپاتیت B در سه ماهه آخر بارداری انجام می‌شود. اگر معلوم شود که شما به هپاتیت B مبتلا هستید، کودک شما مدت کوتاهی پس از زایمان واکسینه می‌شود. واکسن از او در برابر عفونت، محافظت می‌کند. نوزادان و کودکان آلوده به ویروس، اغلب دچار التهاب مزمن کبد می‌شوند. با قابله (ماما) یا متخصص زنان صحبت کنید که در صورت ابتلا به هپاتیت B به چه درمان پزشکی نیاز دارید. آنها همچنین می‌توانند در مورد موضوع شیردهی با هپاتیت به شما مشاوره دهند.

عفونت کلامیدیایی را می‌توان با آزمایش ادرار تشخیص داد. کلامیدیا باکتری‌هایی هستند که اغلب خود را از طریق التهاب نشان می‌دهند. اگر آزمایش مثبت باشد، با آنتی بیوتیک تحت درمان قرار خواهید گرفت. شریک زندگی شما نیز باید تحت درمان قرار گیرد. عفونت کلامیدیا می‌تواند خطر سقط جنین یا زایمان زودرس را افزایش دهد.

توصیه می‌شود که تمام زنان باردار از ماه چهارم بارداری به بعد، در برابر گریپ یعنی آنفلوانزا واکسینه شوند. در مورد بارداری پرخطر، حتی زودتر توصیه می‌شود. بیمه درمانی شما، هزینه واکسن آنفلوانزا را پوشش می‌دهد. آنفلوانزا می‌تواند سلامت مادر و کودک را به طور جدی به خطر بیندازد. به عنوان مثال، در دوران بارداری، خطر دوره‌های شدید آنفلوانزا همراه با عوارض مانند ذات‌الریه افزایش می‌یابد. علاوه بر این، عفونت آنفلوانزا در دوران بارداری، خطر عقب ماندگی رشد را در نوزاد متولد نشده و خطر سقط جنین یا زایمان زودرس را افزایش می‌دهد.

سیاه سرفه یک بیماری عفونی است که می‌تواند باعث ایجاد بیماری‌های شدید، در نوزادان مانند ذات‌الریه و مننژیت شود. هنگامی که نوزادان یا کودکان خردسال به این بیماری مبتلا می‌شوند، اغلب این بیماری از والدین شان به آنها سرایت می‌کنند. انتقال از طریق عفونت قطرات صورت می‌گیرد. تزریق واکسن سیاه سرفه در دوران بارداری، از هفته بیست و هشتم بارداری به همه مادران باردار توصیه می‌شود. در حاملگی‌های پرخطر در صورت لزوم واکسیناسیون باید زودتر انجام شود. بیمه درمانی شما، هزینه تمام این خدمات را پوشش می‌دهد. تمام افرادی که با نوزاد در تماس هستند، نیز باید بررسی شوند، تا ببینند آیا آنها علیه سیاه سرفه واکسینه شده‌اند یا خیر.

شما می‌توانید به طور داوطلبانه و رایگان در طول بارداری آزمایش HIV را انجام دهید. در این صورت در صفحه ۴ دفترچه مراقبت مادر انجام آزمایش ثبت خواهد شد. نتیجه آزمایش درج نمی‌شود. اگر به HIV آلوده شده باشید، درمان سریع ضروری است. این می‌تواند خطر انتقال به فرزند شما را تا حد زیادی کاهش دهد.